Rody ziemi łukowskiej – Dmochowscy – cz VII

    Stanisław Dmochowski urodził się w Sarnowie w 1907 roku. Był najmłodszym synem Jana Dmochowskiego i jego drugiej żony Jadwigi z Rakowieckich.
Stanisław spędził dzieciństwo w Jeleńcu, gdzie przeprowadziła się rodzina Dmochowskich a Sarnów pozostał w rękach przyrodniego brata Stanisława – Romana.
Pierwsze nauki pobierał od domowego nauczyciela, następnie uczęszczał do gimnazjum im Zamoyskiego w Warszawie. Po zdanej maturze podjął studia na SGGW, które ukończył w 1932 roku.
Pracował jako zarządca wielu majątków, m.in. w Burcu – rodzinnym gnieździe Dmochowskich.
Działał społecznie upowszechniając wiedzę rolniczą na wsi.
W 1938 roku objął dzierżawę gospodarstwa Starostwo Błońskie koło Grodziska Mazowieckiego. gdzie pozostał także w czasie wojny. Gościł u siebie siostrę Annę Barthel de Weydenthal z dziećmi. Jego dom był także przystanią dla szerszego rodzinnego grona po Powstaniu Warszawskim.

Po wojnie administrował inne gospodarstwa m.in w Kuźnicy, Chodowie, Kopytkowie.
W 1948 roku został Głównym Hodowcą w Stacjach Gdańskiej Hodowli Ziemniaków, gdzie pracował az do 1972 roku do przejścia na emeryturę.
Zajmował się hodowlą zachowawczą ziemniaka, wyhodował nową odmianę brukwi tzw „Białą Kaszubską”.
Za swoje zasługi otrzymał Srebrny i Złoty Krzyż zasługi, oraz Kawalerski Krzyż odrodzenia Polski.

W 1946 ożenił się z Alicją Kuester. Mieli troje dzieci. W 1954 osiedli w Osiekach Lęborskich.
Jego pasją były książki i muzyka.
Stanisław Dmochowski zmarł 26 września 1991 roku.