Rody ziemi łukowskiej – Jezierscy

Jacek Jezierski był w latach 1775-1796 kasztelanem łukowskim.
Linia łukowska prawdopodobnie pochodziła od Jezierskich herbu Prus II. Noszą oni przydomek Gołąbek. Obie rodziny pochodziły z miejscowości Jeziory, a rozłączność linii i odmienność herbu jest wiązana z przesiedleniem się jednego z Jezierskich do ziemi łukowskiej i poślubieniem bogatej dziedziczki herbu Nowina.
Jan był w 1626 r. pisarzem ziemi łukowskiej. Antoni był jednym z fundatorów klasztoru Bernardynów w Łukowie 1628.

Abraham Jezierski, miecznik łukowski i jego żona Jadwiga z Kraszewskich odziedziczyli wieś Gołąbki ( stąd przydomek). Nabył pn od Kaźmierskich Sarnowo, Kierzków i Wolę Dębska.
Jacek Jezierski, skarbnik, wojski mniejszy, miecznik, a w 1775 roku kasztelan łukowski. Jeden z wybitniejszych przedstawicieli szlachty w ówczesnym czasie. Był rządcą majątku prymasa Podoskiego. Do jego dóbr należały: Osiek, Dziecinów, Tyśmienica, Jedlonka ( Jedlanka), Świetkowa Wola.
W 1801 pozyskał tytuł hrabiowski austryjacki z herbem Nowina. Później aby pogodzić herby Prus II i Nowina utworzyli herb własny, dzieląc tarczę na dwie połowy, na górnej kładąc herb Prus II a na dolnej Nowina.
Rajmund Jezierski – syn Antoniego skarbnik, wojski urzędowski, cześnik i podstoli łukowski.
Stanisław Jezierski dziedzic wsi Sobienie-Jeziory. Jego syn Antoni był łowczym łukowskim. Syn Antoniego -Jacek w 1770 był chorążym łukowskim.
Piotr Jezierski – skarbnik, wojski mniejszy, miecznik, wojski większy łukowski, szambelan Stanisława Augusta i kawaler orderu św. Stanisława.
Franciszek Jezierski – łowczy, cześnik, stolnik, chorąży łukowski. ego syn Jan Franciszek był w 1741 pisarzem ziemskim łukowskim.
Krzysztof Jezierski – miecznik łukowski

Jezierscy przez kilka małżeństw byli skoligaceni z Cieciszowskimi.