Partyzanckie sylwetki – Antoni Krasuski „Rumsza”

 Antoni Krasuski ps „Rumsza” urodził się 29 września 1904 w Nowej Wróblinie. Ukończył liceum w Siedlcach, następnie odbył przeszkolenie wojskowe w 83 pp w 30 Dywizji w Kobryniu. Później, w tym samym mieście ukończył Kurs Dywizyjny Podchorążych Rezerwy Piechoty. Po szkoleniu został mianowany na stopień podporucznika.

Od 1927 do 1941 pracował w Mokobrodach, gdzie wstąpił do organizacji wojskowej Konfederacja Narodu i w znaczący sposób przyczynił się do jej rozwoju.
Od 1942 do lipca 1943 pracował w Sokołowie Podlaskim, gdzie rozwinął duże skupisko Konfederacji. Organizował też konspiracyjne kwatery dla partyzantów i dla „spalonych”.
W kwietniu wstąpił do Oddziału Dyspozycyjnego- Uderzeniowego Batalionu Kadrowego, gdzie został dowódcą plutonu.

Po połączeniu się jego organizacji z AK groziło mu aresztowanie, wyjechał więc do swoich rodzinnych stron, gdzie w lipcu 1943 roku został komendantem Rejonu III – Stanin.
Jednym z jego głównych zadań była ochrona dworu Majewskich w Niedźwiadce przed atakującymi go bandami.
15 października 1943 roku podczas pełnienia obowiązków służbowych Rumsza został zastrzelony w Nowej Wróblinie przez polskiego policjanta z posterunku ze Stanina.
Został pochowany w Radoryżu.
11 listopada 1987 roku Prezydent RP na Uchodźstwie mianował Antoniego Krasuskiego do stopnia kapitana , a dwa lata później do stopnia majora.
W 1989 został też odznaczony Krzyżem Oficerskim, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami i Krzyżem Za Wolnośc i Niepodległość z Mieczami – za czynny udział w walce o wolność Polski w okresie II wojny światowej

Pomnik upamiętniający Rumszę