II wojna światowa
Kolej łukowsko-iwanogrodzka
W 1876 roku uruchomiono łukowsko-iwanogrodzką odnogę Kolei Nadwiślańskiej. Trasa liczyła 56,78 wiorst i łączyła drogę warszawsko-terespolską z drogą iwanogrodzko-dąbrowską. Stacjami pośrednimi linii były Krzywda i Rossosz przemianowana później na Leopoldów.
Continue reading
Wojenna historia pewnego domu w Trzebieszowie
Na obrzeżach Trzebieszowa, w dawnym majątku Obelniki stoi drewniany dom, już prawie stuletni. Zbudowali go Henryk i Stanisława Brzozowscy. Wychowali w nim czworo dzieci: Wieńczysława, Alicję, Zenobię oraz Henryka Ostrowskiego – syna Stanisławy z pierwszego małżeństwa. Continue reading
Zbrodnie niemieckie w powiecie łukowskim w czasie II wojny światowej.
Spis zbrodni wojennych na terenie powiatu łukowskiego, sporządzony na podstawie Biuletynu Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce T.9 (1957)
Prawdopodobnie lista nie jest kompletna. Prezentuje stan wiedzy na rok 1957
II wojna światowa – Józefów Duży
Nad mogiłą w Józefowie Dużym w 1949 roku. Z kolekcji Michaliny Zabielskiej
Józefów powstał u schyłku powstania styczniowego w wyniku częściowej parcelacji majątku Hordzież, który należał do rodziny Kowalskich. W latach 70-tych XIX wieku pojawili się tu koloniści niemieccy, którzy dość szybko pobudowali tu domy,szkołę i dom modlitw. Mimo odmiennego języka, kultury i religii stosunki sąsiedzkie układały się poprawnie, a Polacy czerpali wiedzę rolniczą od przybyszów z zachodu. Osadnicy opuścili te tereny w czasie I wojny światowej, kiedy to car w obawie przed wykorzystaniem ich przez wojska pruskie ewakuował ich w głąb Rosji.
Continue reading
Tu leży Lonek…
Leonard Merło
1918-1939
Kilka dni temu na profilu facebookowym pokrótce przedstawiłam historię Leonarda Merło – kaprala
1 Pułku Piechoty Legionów Marszałka Józefa Piłsudskiego z Wilnie.
Tragiczną historię Lonka opowiedział jego brat Aleksander Merło.
Z Zastawia przez powstanie warszawskie…
Władysław Fijał był czwartym z kolei dzieckiem (drugim z braci) Katarzyny i Juliana Fijałów. Miał zostać kowalem. Jednak zdrowie mu na to nie pozwoliło, delikatny i słaby nie miał siły by cały dzień uderzać młotem.
Tak wspominała go siostra Bronisława:
„Władek uczył się za kowala, ale chciał wyjechać do Warszawy. Załatwiłam mu prace, ale był za słaby żeby być kowalem. W Warszawie poznał dziewczynę- Stasię Trocińską z Warki. Pracowała u Knorra i załatwiła mu pracę u Niemca. Mieszkali na Tamce, byli narzeczeństwem. Chcieli wziąć ślub. Ksiądz miał schowane wszystkie dokumenty i pieczęcie i mógł im dać ślubu tylko ze świadkami ale bez dokumentów. Jak na Tamce była rewizja to ich aresztowali, bo myśleli że brat jest szpiegiem i mieszkali razem bez dokumentów. Stasia była w zaawansowanej ciąży. Wzięli ich w transport, brata uznali za szpiega i ich rozdzielili. Władek powiedział jej żeby zawiadomiła rodzinę, jeśli przeżyje. Władka zabrali a Stasię cofnęli do Polski do PGR koło Żagania. Urodziła córeczkę Marysię. Napisała kiedyś do mnie list, żebym się zajęła Marysią i żeby razem z Teresą chodziły do szkoły. Odmówiłam bo u nas do szkoły tez było daleko. Obraziła się i więcej nie pisała. Jasio miał jej adres i raz do niej pojechał. Dobrze jej się powodziło.”