Jeleniec
XIX-wieczne sadownictwo w powiecie łukowskim
Sadownictwo było niegdyś ważną gałęzią rolnictwa. Sady owocowe w majątkach czy probostwach dostarczały nie tylko owoców na stół, ale też zapewniały, często niemały, dochód.
Największe ogrody owocowe liczyły nawet ponad 2000 drzewek, a w najbardziej liczących się, istniały szkółki zapewniające nowe gatunki i stałą wymianę starych drzew na nowe.
Zadbane sady były często pasją i dumą ziemian oraz księży, którzy sami często byli adeptami sadownictwa.
Majątki zatrudniały ogrodników. Niektórzy z nich byli samoukami, ale można było też znaleźć takich, którzy pobierali nauki i doświadczenie u tak znanej ogrodniczej rodziny Hoserów w Warszawie. Continue reading
Markowscy – dziedzice Tuchowicza
Powszechnie wiadomo że Tuchowicz od lat 20tych XIX wieku należał do rodziny Hempel. Nieprawdziwe są jednak informacje podawane w niektórych źródłach (m.in w książce „Dzieje rodziny Hemplów” Zdzisława Janoty Bzowskiego), że miasteczko to było posagowym majątkiem żony Joachima Hempla – Rozalii Dmochowskiej.
Joachim Hempel kupił Tuchowicz wraz z przyległościami i przynależnościami od Walentego
Markowskiego w 1827 roku.
Fragment księgi hipotecznej Dóbr Tuchowicz
Tajemnice cmentarzy – Tuchowicz – cz I
W XIX wieku rozpoczęto pochówki na cmentarzu położonym przy polnej drodze na Próchnicę.
Patrząc na mapę satelitarną widać, że ogrodzony cmentarz (I) ma kształt zbliżony do kwadratu i przylega do niego kwadrat zarośli i pola o podobnym obszarze. (II)
Główna część cmentarza podzielona jest dwiema alejkami na cztery, mniej więcej równe sektory.
Tajemnice cmentarzy – Jeleniec
Cmentarz w Jeleńcu podzielony jest na dwie części. Po prawej stronie drogi leży starsza (1), zadrzewiona część, po lewej część nowsza (2), gdzie obecnie odbywają się pochówki.
Rody ziemi łukowskiej – Dmochowscy – cz VII
Stanisław Dmochowski urodził się w Sarnowie w 1907 roku. Był najmłodszym synem Jana Dmochowskiego i jego drugiej żony Jadwigi z Rakowieckich.
Stanisław spędził dzieciństwo w Jeleńcu, gdzie przeprowadziła się rodzina Dmochowskich a Sarnów pozostał w rękach przyrodniego brata Stanisława – Romana.
Pierwsze nauki pobierał od domowego nauczyciela, następnie uczęszczał do gimnazjum im Zamoyskiego w Warszawie. Po zdanej maturze podjął studia na SGGW, które ukończył w 1932 roku.
Pracował jako zarządca wielu majątków, m.in. w Burcu – rodzinnym gnieździe Dmochowskich.
Działał społecznie upowszechniając wiedzę rolniczą na wsi.
W 1938 roku objął dzierżawę gospodarstwa Starostwo Błońskie koło Grodziska Mazowieckiego. gdzie pozostał także w czasie wojny. Gościł u siebie siostrę Annę Barthel de Weydenthal z dziećmi. Jego dom był także przystanią dla szerszego rodzinnego grona po Powstaniu Warszawskim.
Rody ziemi łukowskiej – Dmochowscy cz VI
Urodziła się w 1902 roku w Kępinie. Była córką Kazimierza i Józefy z Rybickich Goeblów.
Jej ojciec był synem znanego architekta. Urodził się i wychował w Warszawie. Został dyrektorem Syndykatu Rolniczego w Rawie Mazowieckiej.
Matka Jadwigi była córką znanego lekarza Stanisława Rybickiego, założyciela szpitala w Skierniewicach, który dziś nosi jego imię.
Jadwiga rozpoczęła naukę w gimnazjum żeńskim w Piotrkowie. Od najmłodszych lat była świadkiem gorących politycznych dyskusji. Polityczne zainteresowania pozostały jej na zawsze.
W 1918 roku jej rodzina przenosi się do Warszawy i zamieszkuje w mieszkaniu przy ulicy Złotej 61. Jadwiga uczęszczała do modnej szkoły „Panien Kowalczykówien”.