admin
Zastawie – najstarsze wzmianki
„(…) Zastawie po raz pierwszy wymienia rejestr poborowy z 1552 roku. Miejscowości te powstały najprawdopodobniej między 1531 a 1552 rokiem, gdyż rejestr z 1531 roku nie wymienia ich.(…)”[1]
„(…) Oto jak przedstawiały się stosunki własnościowe w 1620 roku na podstawie rejestru poborowego(…) Zastawie (należało) do stolnika lipskiego Adama Żabickiego ( posiadali herb Prawdzic)”[2]
Szlachta zagrodowa
W województwie lubelskim ziemia łukowska odznacza się szczególniejszą obfitością wsi szlachty bezkmieciowej. Są tam całe roje, gniazdo za gniazdem. Na jakie 700-800 łanów kmiecych należących do szlachty folwarcznej było z góra 770 łanów uprawianych przez szlachtę bezkmieciową. Dopatrzeć się tam zgrupowania około jakiegoś grodu – trudno. Chyba Łuków, siedlisko dawnej kasztelanii, stanowił takie miejsce środkowe. Istotnie w pobliżu rozsiane są wsi szlachty zagrodowej, ale ciągną się one na całej wschodniej linii powiatu nieraz gęsto, jednak obok drugiej. Nie podobna więc przypuszczać, aby bezpośredni zachodził związek między zamkiem grodowym a wsiami oddalonemi w promieniu 30 do 40 metrów (?) (km?). Przy bliższem wpatrywaniu się w położenie wsi szlachty zagrodowej na mapie, dostrzedz można innej osobliwości. Długim czworobokiem ciągnący się powiat łukowski przedstawia tę szczególność w rozkładzie wsi, że cały dłuższy bok wschodni z przyległym pasem usiany jest wsiami szlachty drobnej, podczas gdy ze strony drugiej od zachodniego szlaku tylko wsi szlachty folwarcznej się snują. Ztądby wnosić należało, że swojego czasu ziemia łukowska, będąca na kresach, wyciągnęła całą obronną linią od wschodu, skąd zagrożona być mogła, wtedy gdy od zachodu t.j. od tyłu miała granice bezpieczne, bo opierające się o Mazowsze.
(za Źródła Dziejowe
Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym
Opisana przez Adolfa Pawińskiego
Małopolska tom III )
Ziemia Łukowska
S. Litak i L. Műllerowa definiowali Ziemię Łukowską w okresie przedrozbiorowym jako „teren powiatu łukowskiego uchwytny na podstawie XVI-wiecznych regestrów poborowych. Teren ten był oddzielony na południu od powiatu lubelskiego Wieprzem i Tyśmienicą, a na północy sięgał do wideł Liwca i Muchawki. Jego granica wschodnia biegła od źródeł Liwca, mniej więcej w linii prostej, aż do Tyśmienicy (w okolicy Niewęgłosza). Najbardziej na zachód wysuniętą miejscowością była Mysłowska Wola” a granica zachodnia przebiegała przez tereny puszczańskie. „Obszar ten stanowił płaskowyż, którego najwyższym wzniesieniem był teren pokryty bagnami i lasami w pobliżu wsi Jagodne.
Wola Burzecka – dwór
Dwór w Woli Burzeckiej z 1938 roku.
Właścicielem jest A.Zalewski. Dwór odrestaurowany.
Turzystwo – Lipiny – dwór
Drewniany dworek w Turzystwie gościł w 1939 roku generała Kleeberga i dowódcy jednostek SGO Polesie decydując o kapitulacji
Anielin – dwór
Zespół pałacowo-parkowy w Anielinie pochodzi z przełomu XIX i XX wieku.
Nazwa majątku pochodzi od Anielki – zmarłej kilka dni po urodzeniu córki właścicieli Leona i Anny Marii z Nałęcz Komornickich Holnickich-Szulc.
W czasie II wojny światowej Anielin był ośrodkiem konspiracji. Rodzina Holnickich-Szulc brała czynny udział w organizowaniu ruchu oporu. Udzielano pomocy rannym żołnierzom i oficerom AK, odbywały się tu odprawy komendy Obwodu AK Łuków.