parafia
Parafia w Tuchowiczu
Parafia Tuchowicz wyodrębniła się z parafii Łuków. W latach 1350-51 zostaje wymieniana w spisie świętopietrza. Trudno podać dokładną datę powstania parafii, ponieważ brak jest dokumentów źródłowych. Nie zachowały się dokument fundacyjny ani erekcyjny.
Parafia była fundowana przez rodzinę Kanimirów, którzy już w 1422 roku, co potwierdzają źródła, byli właścicielami Tuchowicza, a później także innych miejscowości w jego pobliżu. Należało do nich prawo patronatu nad parafią.
Parafia leżała przy szlaku komunikacyjnym, łączącym drogę wiodącą wzdłuż Wisły z drogą prowadzącą przez Kock i Łuków na północ.
Tuchowicz
Tuchowicz znajduje się na szlaku łączącym Łuków z Żelechowem; 12 km od Łukowa, 42 km od Siedlec i 115 km od Warszawy. Leży w zach. części Równiny Łukowskiej, nad rzeczką Bystrzycą. Zabudowa mieszkalna i gospodarcza zajmuje obszar 19 ha. Sąsiaduje ze wsiami: Józefów, Stanin (siedziba gminy), Anonin i Celiny. Obecnie ludność Tuchowicza to około 450 osób. Większość rodzin utrzymuje się z rolnictwa. Miejscowość jest siedzibą parafii, posiada szkołę podstawową, przedszkole, filię gimnazjum, bibliotekę publiczną oraz urząd pocztowy.
Radoryż Kościelny – parafia
Parafia w Radoryżu Kościelnym wyłoniła się z parafii Tuchowicz pod koniec XVI wieku. Dokument erekcyjny pochodzi z 30 sierpnia 1588. Pierwsza kaplica fundacji Jana Czyszkowskiego , zależna jeszcze od kościoła tuchowickiego powstała tu przed 1595. Samodzielność uzyskała pomiędzy 1595 a lutym 1603 roku. Jej miejsce zajęła wybudowana w 1735 świątynia ufundowana przez starostę Grodzieckiego Krzysztofa Jezierskiego. Była to świątynia z drewna sosnowego, ze ścianami bielonymi wapnem, a później farbą olejną. Pierwszy poważny remont przeszła w 1878 roku. Kościół miał trzy ołtarze. Został poważnie uszkodzony w wyniku wichury na początku XX wieku. Z powodu zniszczeń ówczesny proboszcz rozpoczął starania o budowę nowej świątyni. Po rozbiórce, z pozostałych elementów drewnianych wybudowano organistówkę, a część przedmiotów sprzedano do parafii Wandów (w tym ołtarz główny i komodę), a resztę przeniesiono do nowego kościoła.
Nowa świątynia powstała z cegieł wypalanych w majątku. 25 lipca 1908 miała w Radoryżu miejsce podniosła uroczystość – wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę nowej świątyni.
Poświęcenie kamienia węgielnego w Radoryżu
Świat. Pismo tygodniowe ilustowane. Nr 34/1908